عروجی | شهرآرانیوز؛ به نظر میرسد هربار باید منتظر گرانی یکی از اقلام بدیهی، ولی اساسی مردم باشیم. هنوز از گرانی شلغم و هویج زمان زیادی نمیگذرد که نوبت به ماکارانی رسید. این افزایش قیمت واکنشهای زیادی را در شبکههای اجتماعی ایجاد کرده است. واکنشهایی که برخی از آنها به صورت جدی از چرایی این افزایش قیمت میپرسند و مثل همیشه در جست وجوی یک علت منطقی برای این گرانی هستند و برخی دیگر، با زبان طنز از این میگویند که انگار دیگر نمیشود روی این غذای راحت و دانشجویی حساب باز کرد!
جالبتر اینکه خبرها و گزارشها میگویند قرار است ماکارانی به صف اجناس دونرخی بپیوندد، اما چرا یکهو قیمتها تا این حد افزایش پیدا خواهد کرد؟ ظاهرا ترکشهای رشد نجومی قیمت آرد صنعتی به محصولات وابسته هم رسیده است. بررسیها نشان میدهد قیمت گندم برای اصناف و صنایع از ۲۵۰۰ تومان به ۱۲ هزار تومان در سال جدید رسیده است که به موجب آن شاهد افزایش قیمت آرد بودیم. موضوعی که میتواند نه فقط قیمت ماکارونی که قیمت کیک، کلوچه، نشاسته، رشته و … را تحت تأثیر قرار دهد. قیمت ماکارونی (هر کیلوگرم) در برندهای مختلف تاکنون بین ١٣ تا ١۵ هزار تومان قرار داشت که این یعنی در چندروز آینده باید شاهد ماکارانیهای ۲۸ تا ۳۲ هزارتومانی باشیم.
رئیس انجمن آردسازان درباره اینکه چرا تا حالا این افزایش رخ نداده است گفت: «اگر تاکنون قیمت ماکارونی افزایش نیافته، به این دلیل است که هنوز شرکتها برای خرید جدید مراجعه نکرده اند. به همین دلیل وقفه ١۵ روزهای در تولیدات صنف و صنعت رخ میدهد. پیش از این نیز بررسیها نشان میداد قیمت خرید آرد برای قنادیها در سال جدید رشد ۵۷ درصدی داشت.» خبر مهمتر اینکه، به نظر میرسد دولت این بار هم به شکل دستوری قیمت آرد را ثابت نگه داشته است و طبق گفته رئیس انجمن آردسازان با توجه به افزایش حقوق کارگران و هزینههای حمل ونقل قاعدتا قیمت نان هم باید افزایش پیدا کند؛ ولی هنوز این اتفاق نیفتاده است.
از طرفی روزنامه «کیهان» هم همین چندروز پیش صدای اعتراضش بلند شد و نوشت: «چند روز پیش در ستاد اقتصادی دولت و در جریان پیشنهاد وزارت امور اقتصادی و دارایی برای جلوگیری از قاچاق گندم به کشورهای همسایه و ضرورت بهینه سازی مصرف نان در کشور، تأکید شد که قیمت نان و گندم تغییری نداشته باشد. این تصمیم تا حدودی از نگرانی مردم کاسته است؛ اما هنوز انتقادها از افزایش یک باره قیمت آرد کارخانجات برقرار است.»
با اینکه سیاستهای دستوری برای ثابت نگه داشتن قیمتها در این مدت شکست خورده، ولی انگار سیاست گذاران بخش دولتی همچنان اصرار دارند پطرس وار جلوی افزایش هر قیمتی را به هر شکل ممکن بگیرند. اتفاقی که اگر به شکل طبیعی و درست برای آن فکری نشود ممکن است به شکل بدتری در اقتصاد ایران خودش را نشان دهد و تبعات جبران ناپذیری به صنایع مختلف وارد کند.